Optymalna długość cięcia kiszonki w belach okrągłych

Długość cięcia w kiszonce jest ciągle przedmiotem kontrowersji. To bardzo ważna kwestia także w świetle wydajności paszy objętościowej i zdrowia zwierząt. Przyjrzyjmy się, na czym polegają wady i zalety różnych długości cięcia i jaki mogą one mieć wpływ na karmienie.

W przypadku kiszonki z traw szczególnie korzystne są długości cięcia między 2 a 5 cm. Przy takiej długości cukier może w trakcie procesu kiszenia szerzej się rozejść, a wartość pH obniża się szybciej. Komórki roślinne mogą przy tej długości dobrze się otworzyć, aby wyciekły z nich soki komórkowe. Składniki rośliny są przez to lepiej dostępne, a bakterie kwasu mlekowego stają się aktywniejsze. W konsekwencji szybciej dochodzi do fermentacji i powstawania kwasu mlekowego. Krótko cięte kiszonki odznaczają się niską zawartością kwasu masłowego, podczas gdy jego wartości w długiej kiszonce są dwukrotnie wyższe. Dobre zagęszczenie, idealne zagospodarowanie miejsca w silosie, mniejsze straty i stabilniejszy proces kiszenia — wszystko to można osiągnąć przy krótszej długości cięcia. Te parametry są zasadniczo optymalizowane w belach okrągłych już w jednym etapie pracy.

Poprawia to również spożycie paszy. Ogólna reguła mówi, że: im suchsza skoszona trawa, tym krótsza jej długość. Za pomocą sieczkarni można lepiej utrzymywać krótsze długości cięcia niż za pomocą przyczepy samozbierającej. W prasie do bel okrągłych GÖWEIL są fabrycznie ustawione idealne długości, które mogą być utrzymywane z największą dokładnością. Dużą zaletą jest zwłaszcza wysoka zawartość suchej masy. W typowych systemach karmienia, zależnie od zawartości suchej masy i fazy wegetacji, zalecana długość sieczki na kiszonkę wynosi 2–4 cm.

Przychodzący materiał kiszonkowy powinien być regularnie kontrolowany podczas zbiorów za pomocą sit pensylwańskich. Tylko w ten sposób można dokładnie wyregulować ustawienie długości. Metoda ta jest stosowana w USA od końca XX wieku. U nas jest natomiast mała znana, chociaż jest bardzo skuteczna. Sita pensylwańskie powinny być postawione na przykład na desce i obsługiwane w trakcie danego etapu pracy zawsze przez tę samą osobę, ponieważ inaczej wynik może być zafałszowany. Odważona porcja około 100 g jest potrząsana od dwóch do dziesięciu razy. Trzy ustawione nad sobą sita o zróżnicowanych średnicach oczek pokazują po potrząsaniu, jaki jest rozkład. Od 30 do 50% próbki powinno po tym leżeć na górnym sicie, a reszta na środkowym i dolnym. Taki wynik jest idealny. Wyższy udział byłby niecelowy i prowadziłby do większego selekcjonowania paszy przez zwierzęta. Jeśli materiał kiszonkowy jest zbyt mokry, wynik może być inny. W każdej kiszonce z traw rozkład cząstek może być bardzo różny. Dlatego nie należy oceniać zbioru tylko gołym okiem.

Długości powyżej 5 cm prowadzą do obniżenia jakości już podczas procesu kiszenia. Późniejsze karmienie może w pewnych okolicznościach obniżyć wydajność mleczną wskutek selekcjonowania przez krowy nieodpowiadających im długości. Również zbyt krótkie długości cięcia prowadzą do spadku spożycia paszy. Dokonanie z góry ustaleń z podwykonawcą i kierowcami przekłada się na lepszą jakość kiszonki i paszy. W prasach do bel okrągłych parametry dostosowane są dokładnie do wymagań, co pozwala zaoszczędzić sporo czasu. Stosowanie sit pensylwańskich dodatkowo optymalizuje produkcję paszy. Brakuje u nas jeszcze wartości odniesienia do optymalizacji rozkładu kiszonek z trawy za pomocą sit pensylwańskich. Doradcy żywieniowi i podwykonawcy mogą przekazać cenne porady i doświadczenia pozwalające na poprawę procesów i wyników. Idealne długości cięcia umożliwiają osiągnięcie i utrzymanie wysokich wydajności mlecznych. Ma to pozytywny wpływ także na wydajność paszy objętościowej i zdrowie zwierząt. Koszty są minimalizowane. Dodatkowo dołączony protokół kiszenia przedstawia wnioski i punkty odniesienia do przyszłych zbiorów.

Przyślij nam swoje propozycje na adres e-mail marketing@goeweil.com